Lieve jij,
Je groeide op in een warm en liefdevol gezin. Je was nieuwsgierig en het liefst zat je de hele dag te puzzelen, lezen en knutselen. Je was al vroeg wijs. Dat weet ik van verhalen van vroeger. En ik zie het in de blik in je ogen.
Op de dag dat je ouders gingen scheiden veranderde jouw wereld. Je was nog jong en begreep het niet. Je was het enige kind in de klas met gescheiden ouders. Op een dag zei je dat je ervoor zou zorgen dat papa en mama weer samen zouden komen. Onbewust was je al die tijd hard aan het werk geweest voor iets dat je niet kon oplossen, door alles altijd goed te willen doen.

Er leek eigenlijk nooit een probleem te zijn: op school ging alles goed, je wist niet beter dan het wonen in twee huizen, er was geen ruzie, je probeerde er de voordelen van in te zien en met een co-ouderschap was alles eerlijk verdeeld. Tot er een moment kwam dat je begreep dat je al heel lang hard aan het werk was voor iets waar je niet gelukkig van werd.
Nu als volwassene, kan ik met een milde blik terugkijken. Ik zie hoe mijn ouders alles hebben gegeven wat ze konden en hoeveel dat was. En tegelijkertijd kan ik zien hoe moeilijk het voor je was. Voor jou en voor zoveel andere kinderen.
Nu volg ik mijn hart om kinderen met gescheiden ouders een plek te geven waar zij hun gedachten en gevoelens kunnen delen. Een plek waar ouders samen hun scheidingsverhaal kunnen vertellen en dat de scheiding niet iets is dat kinderen kunnen oplossen. Een plek voor preventieve en laagdrempelige ondersteuning. Want ook als er geen ruzie is of opvoedproblemen zijn, blijft een scheiding moeilijk voor kinderen. Dat verdient aandacht, erkenning en een eigen plek.
Dat harde werken en het goed willen doen is er nog steeds wel eens. Oude patronen verander je niet zomaar. Dat kost tijd, net als het verwerken van rouw en verlies na een scheiding. Wel kun je er bewuster mee omgaan. Leren vrij te bewegen, te dansen, de natuur in te gaan. Iedere dag opnieuw te kiezen voor geluk. En er uiteindelijk je kracht van maken.